Przegląd metod dezynfekcji pomieszczeń w hotelach

Dezynfekcja, czyli odkażanie, polega na niszczeniu drobnoustrojów chorobotwórczych (bakterii, grzybów, wirusów) z rąk, skóry, powierzchni przedmiotów użytkowych, ścian, podłogi oraz z powietrza. Pandemia koronowirusa sprawiła, że całkowicie inaczej spojrzano na dezynfekcję. Nie jest to już coś, czego wymagają tylko służby sanitarne, HACCP czy systemy jakości. W tej chwili odpowiednia dezynfekcja staje się podstawą prowadzenia biznesu.

Bioarezol

Cząstki biologiczne zawieszone w powietrzu nazywamy bioaerozolem. Wśród cząstek biologicznych występujących w bioaerozolach można wyróżnić bakterie (komórki wegetatywne i endospory), wirusy, grzyby (fragmenty grzybni i zarodniki), pierwotniaki oraz wytwarzane przez nie różne substancje (np. endotoksyny, enterotoksyny, enzymy, mykotoksyny), a także pyłki roślinne. Cząstki o średnicy od 1,0 do 5,0 μm zwykle długo pozostają zawieszone w powietrzu i mogą być przenoszone na duże odległości, natomiast cząstki większe szybko osadzają się na różnych powierzchniach. Jak podaje Lewandowski R. i Jóźwik P. w artykule pt. „Aktualne techniki oczyszczania powietrza z czynników biologicznych” opublikowanym w 2017 r. w Hygeia Public Health, najliczniej reprezentowaną grupą czynników chorobotwórczych przenoszonych drogą powietrzno-pyłową lub powietrzno-kropelkową są wirusy. 

Dezynfekcja powietrza nabiera innego znaczenia

W pierwszych fazach rozprzestrzeniania się COVID-19 najwięcej uwagi zwracano na dezynfekcję rąk i powierzchni jako źródło infekcji korornawirusem. Z biegiem czasu zaczęło pojawiać się coraz więcej informacji naukowych, że COVID-19 może przebywać do kilku godzin w powietrzu i do zakażenia może dochodzić drogą kropelkową. Między innymi Uniwersytet w Tokio przeprowadził na przełomie lutego i marca 2020 r. eksperyment z użyciem laseru i wysokiej rozdzielczości kamery, które są w stanie wychwycić krople wielkości 0,1 mikrometra. Tak małe krople mogą unosić się w powietrzu przez długi czas, stając się źródłem infekcji, gdyż mogą zawierać dużą ilość wirusów. 

Inne wyniki badań opublikowane 16 kwietnia 2020 r. w „The New Rngland Journal of Medicine”  pokazały, że wirus utrzymywał się w powietrzu (w mikrokroplach) przez ponad 3 godziny, a na powierzchni plastiku, metalu, kartonie do 72 godzin.

23 kwietnia 2020 r. w dzienniku „De Telegraaf” podana została informacja, że naukowcy z Uniwersyteckiego Centrum Medycznego w Groningen (Niederlandy) wspólnie z naukowcami z Wielkiej Brytanii i Francji, doszli do wniosków, że koronawirus wykorzystuje dwa typy komórek w nosie jako „bramę” do ludzkiego ciała. Naukowcy odkryli, że komórki kubkowe i rzęski w nosie, które zawierają wiele tzw. informacyjnego RNA (mRNA), są wykorzystywane są przez wirus SARS-CoV-2 do szybkiego rozprzestrzeniania się po całym ciele. Komórki nabłonkowe w oczach, płucach i jelitach również zawierają wiele cząsteczek mRNA.

Z tych badań wynika, że skuteczną metodą hoteli, restauracji czy innych obiektów na wyeliminowanie wirusa powinna być dezynfekcja powietrza wraz z dezynfekcją powierzchni. Za takim sposobem dezynfekcji przemawiają też wyniki badań opublikowanych w  magazynie Applied and Environmental Microbiology przez Park G. i inni z 2007 r. oraz przez Moorman E. z 2017 r.  W badaniach tych testowano dezynfekcję powierzchni z wirusów za pomocą ściereczki nasączonej środkiem dezynfekującym w stosunku do dezynfekcji poprzez zamgławianie. Okazało się, że zamgławianie było znacznie bardziej skuteczne w dezynfekcji powierzchni niż przecieranie ściereczką. Można przypuszczać, że wirusy naniesione na powierzchnię przemieściły się do wnętrza struktury porowatej (mikro- i nanorysy). 

Środek dezynfekcyjny znajdujący się na ściereczce nie był zapewne w stanie dostać się do tych mikropor. Na podstawie rezultatów badania można stwierdzić, że zamgławianie lub spryskiwanie drobną kroplą może być skuteczną metodą przypadku występowania w powierzchni strukturze porów, w których wirus może znaleźć schronienie. Należy mieć na uwadze, że w zasadzie większość wyposażenia hoteli wykonana jest z materiałów, w których mogą się tworzyć nanorysy.

Odkażanie polega na niszczeniu drobnoustrojów chorobotwórczych z rąk, skóry, powierzchni przedmiotów użytkowych, ścian, podłogi oraz z powietrza. Pandemia koronowirusa sprawiła, że całkowicie inaczej spojrzano na dezynfekcję. Nie jest to już coś, czego wymagają tylko służby sanitarne, HACCP czy systemy jakości. W tej chwili odpowiednia dezynfekcja staje się podstawą prowadzenia biznesu.

Przegląd technologii do dezynfekcji powietrza

Do dezynfekcji samego powietrza można zastosować dwie fizyczne metody: lampy UV lub zimną plazmę.

Dezynfekcja powietrza za pomocą lamp UV-C

Promieniowanie UV to bogate w energię promienie elektromagnetyczne. Promieniowanie to w szerokim przedziale widma skutecznie zabija bakterie i wirusy, niszcząc wiązania, które trzymają ich DNA lub RNA w całości. Promieniowanie to, obecne w świetle słonecznym, nie dociera jednak do Ziemi, bo pochłania je nasza atmosfera. Do dezynfekcji powietrza wykorzystuje się szeroki zakres UV-C (200–280 nm). 

Promieniowanie UV-C nieodwracalnie dezaktywuje bakterie, wirusy, pleśnie, grzyby oraz wszelkie inne drobnoustroje, gdy tylko znajdują się one w zasięgu promieni emitowanych przez lampy bezpośredniego działania i w komorze dezynfekcyjnej w przypadku lamp przepływowych z wymuszonym obiegiem powietrza. W przypadku dezynfekcji powierzchni promieniowanie UV-C jest skuteczne tylko na te części, które są poddane naświetleniu.

Promieniowanie to jest szkodliwe nie tylko dla drobnoustrojów, ale i człowieka. Może wywoływać choćby choroby skóry i oczu, dlatego stosuje się je tylko, gdy w pomieszczeniu nikogo nie ma lub stosuje się lampy przepływowe z wymuszonym obiegiem powietrza. Ubiegłoroczne badania naukowe z Columbia University Irving Medical Center, opublikowane w „Scientific Reports”, podają, że niewielka dawka promieniowania YV-C nie stwarza zagrożenia dla ludzi i można by dezynfekować miejsca, w których przebywają ludzie. Badania te muszą jednak zostać potwierdzone. W hotelarstwie lampy UV-C zaleca się stosować do dezynfekcji instalacji wentylacyjnych w celu ograniczenia przenoszenia się drobnoustrojów pomiędzy pomieszczeniami.