Standard USALI (cz. II): Niskocenne środki trwałe

Hotelowy know-how

W pierwszej części artykułu o standardach USALI, która ukazała się w „Biznes Hotel” 5/2019, omówiłem dwa przykłady poprawnej ewidencji. Wyjaśniłem zasadę alokacji przychodów pakietowych oraz zasadę zachowania współmierności przychodów i kosztów. W tym wydaniu omówię trzecią zasadę ewidencji niskocennych środków trwałych. 

Majątek niskocenny hotelu lub też majątek, który stanowi pierwotne wyposażenie hotelu (szkło, sztućce, porcelana, pościel, meble, wyposażenie pokoi i inne temu podobne), powinien być umarzany lub rozliczany w czasie przez okres ekonomicznej przydatności do wykorzystania. W przypadku jednorazowego wpisania w koszty operacyjne deformujemy wynik hotelu oraz zaniżamy stan jego aktywów, przez co wiele wskaźników dotyczących zadłużenia i płynności ulega znacznemu pogorszeniu.

POLECAMY

Przykład: Ewidencja niskocennych środków trwałych

W dalszym ciągu bazując na danych z poprzednich przykładów, uzupełnimy je o następujące informacje: 

  • W wyniku błędnej oceny przewidywanej struktury segmentów gości hotelowych obiekt był zmuszony w kwietniu wymienić 50% łóżek typu double (75 łóżek) na 150 łóżek pojedynczych (dominujący segment MICE).
  • Nowe łóżka wraz ze stelażem i materacem zostały zakupione w cenie netto 2800 zł.
  • Dodatkowo został poniesiony koszt wymiany pościeli (3 komplety), podkładów i pledów w łącznej cenie 750 zł netto na każde łóżko.
  • Zgodnie z zasadą podatkową (wartość pojedynczych środków trwałych poniżej 10 000 zł) księgowość zarejestrowała to zdarzenie jako pokojowe koszty operacyjne.
  • Nieoperacyjne przychody i koszty wynoszą 87 000 zł.
  • Dotychczasowa amortyzacja wynosi 125 000 zł.
  • Hotel...

Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 elektronicznych wydań,
  • nieograniczony – przez 365 dni – dostęp online do aktualnego i archiwalnych wydań czasopisma,
  • ... i wiele więcej!
Sprawdź szczegóły

Przypisy